Ons dagelijks leven

In onze blogs schrijven we veel over de dingen die we mee maken die bijzonder of pechgevallen zijn. Er zijn echter ook heel veel dingen die voor ons eigenlijk al heel normaal zijn geworden, we vergeten vaak dat dit eigenlijk net zo bijzonder is en we schrijven daar dus niet zo veel over. Toch krijgen we van jullie vaak vragen over hoe het dagelijks leven eigenlijk is en hoe dat allemaal gaat voor ons, bij deze onze ervaringen tot nu toe in West Afrika.

Boodschappen

Sinds we Marokko uit zijn hebben we eigenlijk bijna geen supermarkten meer gezien. Degene die we wel zien verkopen een pak cornflakes voor €9,00. Dat soort bedragen vallen niet binnen ons budget dus daar beginnen we niet aan. We moeten het doen met de lokale winkeltje en markten. De lokale winkels zijn vaak kleine hutjes/huisjes waar een aantal producten achter de balie liggen, voor de balie hangt vaak een soort gaas zodat je zelf niet bij de producten kunt. Per land verschilt het een beetje wat de winkeltjes hebben maar het komt meestal op hetzelfde neer en in één land hebben ze allemaal min of meer hetzelfde. Je moet dan denken aan; mayonaise, sardines in blik, la vache quiri, brood, poedermelk, waspoeder, eieren, rijst en soms nog wat andere vage dingen waar je niets aan hebt. Veel verschil zit er vaak niet in. Heb je echt iets nodig zul je naar de grotere steden moeten, daar is het eten (groente en fruit) te verkrijgen. In de kleine dorpen hebben ze wel wat groentes beschikbaar vaak maar dan alleen tegen monsterprijzen.

De markten zijn geweldig. Je gaat op zoek naar de straat waar de meeste winkeltjes langs de weg liggen, daar verkopen ze dan vaak wat groente en tupperware en misschien wat t-shirts. Als je de juiste plek weet te vinden loop je via een steegje een markt in. Van de buitenkant verwacht je nooit dat er zo'n enorme markt achter zit maar je vindt er werkelijk van alles. In Ivoorkust vonden we er weer veel soorten groente maar in de voorgaande landen was groente nog best een probleem. Uien en tomaten en chilis zijn altijd in overvloed te vinden maar veel andere variatie is er vaak niet. Vaak is er vlees te koop op deze markten, levend en dood. Beide ziet er vaak niet erg smakelijk uit dus dat slaan we eigenlijk altijd over. Daarnaast kun je er vaak tupperware kopen, hebben ze kraampjes met pasta, suiker, bloem, cola etc.

Alles wat je nodig hebt is uiteindelijk wel te vinden maar het kost erg veel tijd voor je het gevonden hebt en dan moet je daarna nog onderhandelen natuurlijk. Daarbij scheelt het wel dat er altijd nog minstens tien andere kraampjes zijn die hetzelfde verkopen. We zijn steeds meer gewend aan deze manier van boodschappen doen, waar ik eerst nog af en toe verlangde naar een supermarkt ben ik nu heel erg bang dat ik de kleine winkeltjes en drukke markten erg ga missen als we in Namibië aan komen.

Overigens vinden de mensen op de markt fotocamera's meestal niet zo leuk in west Afrika, de camera gaat dan ook meestal niet mee.

Eten

Het is vele van jullie al opgevallen dat we beide, maar vooral Maarten, erg veel zijn afgevallen. Dit heeft deels te maken met het intensieve dagelijkse leven maar ook met het eten. Zoals gezegd is er niet veel variatie te vinden en soms is er überhaupt lastig eten te vinden. Ontbijten doen we bijna altijd met een broodje ei of pannenkoeken met suiker. De lunch vergeten we vaak of we kunnen niets vinden dus smeren we maar weer een stukje la vache quiri op een stokbroodje of halen wat rijst langs de weg. Als we wel goed lunchen is dat meestal omdat we in een restaurant zitten. Avond eten lukt vaak wel aardig, als we met andere zijn koken we eigenlijk altijd goed maar ook zelf proberen we meestal wel te koken.We maken potjie, verschillende soorten pasta, chili met guacamole, en ja eigenlijk is dat het dat dan wel. Elke keer gaan er andere kruiden in waardoor het toch een beetje een andere smaak krijgt. Tussendoortjes zijn eigenlijk vrijwel niet beschikbaar. Af en toe zijn er pakken koeken te vinden maar een pak simpele oude biscuitjes kost al snel €1.50, en zo lekker zijn ze echt niet. We nemen soms een zakje pinda's maar dat is ook eigenlijk schreeuwend duur. Als we uit eten gaan kunnen we twee dingen doen, we halen bij een kraampje langs de weg iets lokaals of we gaan naar een redelijk restaurant en eten een fatsoenlijke hamburger. We vinden het eten langs de weg eigenlijk vaak erg lekker, het is erg goedkoop en je support er de lokale bevolking mee, win win dus. Toch hebben we soms ook gewoon trek in iets anders dan kip dus dan gaan we toch naar een restaurant.

Betalen

Geld is altijd een issue tijdens onze reis. Het begint al zodra je een land in komt. We proberen altijd nog een klein beetje geld over te hebben van het vorige land zodat we dat op de grens kunnen wisselen. Daar moet je dan een tijdje over onderhandelen om de goede rates te krijgen. Dan moeten we op zoek naar een pinautomaat voor de rest van het geld. Dit is vaak een hele opgave. Alleen in de grote steden zijn er pinautomaten, als er geen grote stad vlakbij de grens is moeten we dus zorgen dat we genoeg geld hebben om te wisselen. Als er dan een grote stad is met pinautomaten moeten we op zoek naar eentje die het ook daadwerkelijk doet, uitdaging! Daar gaan vaak wel 5 banken aan vooraf. Als we er dan eindelijk een gevonden hebben moeten we alleen nog even betalen voor het pinnen. Vaak komt het erop neer dat we ongeveer €6,00 per transactie moeten betalen. Op zich is dit niet heel erg, ware het niet dat we vaak niet hele hoge bedragen tegelijk op kunnen nemen. We hebben momenten gehad dat we maximaal €40,00 per keer op konden nemen. Gelukkig kunnen we meestal wel €200,00 per keer pinnen.

Overal waar je komt kun je enkel met cash betalen. Pinnen is eigenlijk nergens mogelijk, ook niet bij officiële instanties. Grote biljetten, die je krijgt bij de pinautomaten, worden meestal niet gewaardeerd. Dit betekent dat je een biljet hebt ter waarde van €5,00 en eigenlijk niemand kan er iets mee want ze hebben niet zoveel wisselgeld. Soms kun je iets dus gewoon niet kopen omdat niemand je geld aan wilt nemen. We proberen dus waar mogelijk altijd de grote biljetten zo snel mogelijk te breken om veel kleingeld te hebben.

We worden natuurlijk wel vaak afgezet. We krijgen veel te vaak een veel te hoge prijs. Inmiddels weten we aardig wat de prijzen zouden moeten zijn en we checken altijd even bij de taxi chauffeur hoeveel tomaten kosten en bij de tomaten verkoper hoeveel de taxi kost. Zo krijg je een goed beeld waar je naar af moet dingen.

Auto rijden

Auto rijden is natuurlijk een groot deel van onze reis. Toch proberen we niet teveel in de auto te zitten. Soms hebben we een reisdag en dan rijden we een flink stuk maar we proberen meestal maximaal 4 uur op een dag te rijden en dat absoluut niet elke dag. We blijven vaak meerdere dagen op dezelfde plek. Heel af en toe zijn er stukken van een land die we even moeten doorkruisen en rijden we twee volle dagen achter elkaar maar dan hebben we het gevoel dat we niet veel van het land mee krijgen en zijn we daarna gesloopt, zonde dus! Tijdens het rijden stoppen we regelmatig in kleine dorpjes om even wat eten te kopen en kom je weer in contact met de lokale bevolking. We zijn natuurlijk op pad met onze goed uitgeruste Disco. Echter hebben we die niet nodig. Als je wilt kun je overal komen zonder 4x4, er is heel veel asfalt. De kwaliteit van deze wegen laat uiteraard wel te wensen over, potholes all over! Regelmatig zitten er stukken weg tussen die wel onverhard zijn, echter zijn deze prima te rijden met een gewone auto. Als we echt off road rijden dan gaan we daar eigenlijk altijd naar op zoek. We nemen de kleinste wegen op de kaart, hopen op slechte wegen. Het is nu regenseizoen maar daar hebben we op de weg nog niet heel erg veel problemen van gehad.

Het andere verkeer op de weg is vaak een grotere uitdaging. De auto's die rondrijden komen bij ons niet door de apk en ik denk dat de sloop ze eigenlijk zelfs niet wil hebben. We schrikken regelmatig omdat we een raar geluidje horen en bang zijn dat er iets met onze auto is, dat komt dan meestal van een auto naast ons. De mensen rijden als gekken en hebben weinig geduld op de weg. Toeteren wordt hier niet gebruikt om iemand te waarschuwen in een gevaarlijke situatie maar om de mensen om je heen te laten weten dat je er bent, dit doet iedereen dus ook elke 20 seconden. Als je ergens in wilt voegen dan steek je je hand uit het raam een gebaar je dat de andere langzamer moet rijden, je richtingaanwijzer reageert niemand op (waarschijnlijk omdat de meeste die gewoon niet hebben). De snelwegen rijden dwars door de kleine dorpjes, hier loopt dus van alles op straat. Er lopen mensen met goederen op het hoofd, kinderen, geiten, koeien. Daarnaast ligt in heel veel dorpjes de rijst te drogen op de snelweg.

Overnachten

We hebben al op veel verschillende soorten plekken geslapen. Soms is het op een parkeerplaats van een hotel, soms in de middle of nowhere, soms in een dorpje, soms op een camping en zoals nu bij iemand in huis. We bepalen altijd op de dag zelf waar we slapen, meestal kijken we daarvoor op Ioverlander. Eigenlijk slapen we elke nacht in onze daktent. Deze kost ons maximaal 5 minuten om op te zetten en 5 minuten om weer op te breken, dat is dus erg goed te doen! Het bed wat we hebben slaapt ook zo enorm lekker dat we dat liever doen dan in een hotel slapen. Het wordt vrij vroeg donker in dit gedeelte van Afrika, tussen 19:00 en 20:00 is het meestal donker. Dit betekent ook dat de avond dan vaak wel voorbij is, we gaan niet vaak nog op pad wanneer het donker is. Rond 21.30 liggen we dus eigenlijk altijd wel in bed dus zijn we om 7:30 echt wel weer wakker. Aangezien we toch een beetje op vakantie zijn duurt het echter de hele ochtend voordat we weer klaar zijn om te gaan.

Veiligheid

Voordat we vertrokken hebben we met elkaar de afspraak gemaakt dat we niet in het donker zouden rijden. Mislukt. Regelmatig gebeuren er dingen onderweg waardoor we veel te laat op een locatie aankomen. We proberen dit te vermijden maar dat lukt gewoon niet altijd. We stoppen dan echter niet meer en proberen zo snel mogelijk op de plaats van bestemming te komen. Er zijn natuurlijk een heleboel regels die je in acht moet nemen voor je veiligheid wanneer je aan het reizen bent. In de praktijk blijkt dit eigenlijk helemaal niet zo makkelijk te zijn. We hebben vaak teveel geld op zak, we moeten onze auto toch af en toe ergens parkeren, we komen soms in wijken in de grote steden die niet al te veilig zijn. Toch hebben we ons nog geen moment onveilig gevoeld. De sociale controle in deze landen is erg groot. Wanneer er iemand lastig is, is er altijd wel een local die diegene weg stuurt. Alle campings en hotels hebben een nachtbeveiliger, die de hele nacht toe kijkt. Wanneer er geld of je telefoon uit je zak steekt is er altijd iemand die je erop wijst.

Uiteraard voel je je pas onveilig als er wat gebeurd, gelukkig hebben we nog geen enkele nare ervaring na 5 maanden West-Afrika.

Hygiëne

Hygiëne is lastig in West Afrika. Overal zit stof, modder en zand en douchen zit er heel vaak niet in, in het begin vonden we dit nog best lastig. Inmiddels hebben we aardig geleerd om onszelf goed te wassen zonder douche en hoe je een bucketshower gebruikt. Er zijn alleen meestal geen “washokjes” dus dan is het bikini/zwembroek aan en je in de open lucht wassen.

Naar de wc gaan is een opgave op zich. Allereerst moet je een wc vinden, als je die gevonden hebt dan mag je hopen dat je er naar binnen wilt. Een gat in de grond volstaat meestal als wc en die worden niet regelmatig schoongemaakt. Wc papier is helemaal schaars, we hebben dus altijd een pak tissues bij de hand. Van Dylan en Yasmin hebben we een wc-krukje en een poeptent gehad! Sindsdien hebben we die nog niet hoeven gebruiken maar ik ben er toch helemaal blij mee.. We hebben al een paar keer gehad dat we in de bar vragen waar de wc is, ze zeggen om te hoek en als je daar dan komt blijkt dat het gewoon een donker steegje is waar je op je hurken kunt.

De was doen is weer zoiets wat veel tijd en energie in beslag neemt. Wasmachines zijn schaars, als we die vinden wassen we gelijk alles wat we hebben. Normaal gesproken moeten we alles op de hand wassen en aangezien alles onder het stof, modder en smeer zit is dat nogal een klus. We zijn hier altijd wel een tijdje mee bezig en als het dan gewassen en uitgespoeld is moet het nog drogen. Je wringt het uit met de hand dus hangt het eigenlijk nog drijfnat op. We reizen natuurlijk in het regenseizoen dus de lucht is redelijk vochtig en de was droogt slecht. Als de was buiten hangt moet je er ook de hele dag naar blijven kijken want je weet nooit wanneer er weer een stortbui komt en je alles weer binnen moet halen. We hebben inmiddels uitgevonden dat de was het beste droogt wanneer je het uit het raam hangt tijdens het rijden dus tegenwoordig rijden we regelmatig met kledingstukken aan de auto.

Nu hebben jullie hopelijk een iets beter beeld van waarmee we ons op een dag voornamelijk bezig houden. We hebben regelmatig dagen die voorbij gaan waarin we alleen maar leven, we doen dan niet perse bijzondere activiteiten. Toch zijn dit ook erg leuke dagen, je komt veel in contact met de lokale bevolking, er is veel tijd voor interactie. We genieten deze dagen net zoveel als wanneer we een activiteit gaan doen en dit is ook een groot onderdeel van onze ervaring.

Jullie zijn na al deze blogs ook weer even aardig op de hoogte van onze avonturen, binnenkort meer over de afgelopen weken en de gekke weken die ons nu te wachten staan!